Język Polski, 1920, nr 3 by Jan Michał Rozwadowski is a beautifully written and insightful piece of literature. The author delves into the nuances of the Polish language, exploring its history and evolution with precision and depth. Rozwadowski's analysis is not only informative but also engaging, making it a captivating read for anyone interested in linguistics.
The author's passion for the subject shines through in every page, as he expertly navigates through topics such as grammar, syntax, and semantics. His writing is clear and concise, making complex linguistic concepts accessible to readers of all backgrounds. Additionally, his use of examples and case studies provides a practical understanding of the language, allowing readers to apply their newfound knowledge in real-life situations.
Overall, Język Polski, 1920, nr 3 is a must-read for anyone looking to expand their understanding of the Polish language. It is a thorough and well-researched exploration of a fascinating subject, and will undoubtedly leave a lasting impression on its readers. Highly recommended for both language enthusiasts and academics alike.
First Page:
V MAJ, CZERWIEC 1920. 3 JĘZYK POLSKI
WYDAWNICTWO KOMISJI JĘZYKA POLSKIEGO POLSKIEJ AKADEMJI UMIEJĘTNOŚCI W KRAKOWIE.
Czasopismo „Język polski” ukazuje się 5 razy w ciągu roku w zeszytach dwuarkuszowych.—Cena pojedynczego zeszytu 9 m., z przesyłką 9 20 m.—Przedpłata roczna 40 m., z przesyłką pocztową 41 m., za granicą 42 m.
Przedpłatę przyjmuje księgarnia Gebethnera i Ski w Krakowie, Gebethnera i Wolffa w Warszawie i filje.
Rocznik 1919 nabywać można za cenę 25 marek.
SPIS RZECZY
Nowa zasada rymowa. Nowa redakcja przepisu o dzieleniu wyrazów. Liberum veto choćby—w ortografji. O zjawiskach i rozwoju języka. Recenzje. Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
NOWA ZASADA RYMOWA.
Od XVI w. normalny rym polega w poezji polskiej na zgodności zakończeń wierszy począwszy od ostatniej samogłoski akcentowanej . Dobremi rymami są więc np. f·alą—pow·alą lub świ·ęto—ż·ęto , a także mgł·a—gr·a , za złe uważa się: bł·yskiem—wsz·ystkiem , sf·erach—czt·erech i t. p. Zgodność ta ma być głosowo słuchowa , rzecz prosta, skoro rym jest jedną z muzycznych cech wiersza. Rymowanie wzrokowe , każące np... Continue reading book >>
